Korzenie.
Jest takie miejsce, w którym korzenie drzew i ludzi snują wspólną opowieść.
Gdzie czas zagubiony w splątanych gałęziach dokonuje transformacji i nieubłaganie zaciera ślady.Na tle drzew i wijącego się bluszczu litery hebrajskie i symboliczne obrazy mówią o ludziach, którzy tu byli. W tym miejscu jesteśmy świadkami nieustannego procesu naturalnego przemijania. Powracające do natury pomniki będące siedliskiem mchów i porostów są niepodważalnym dowodem zacierania się podziału pomiędzy światem ludzi , a przyrody.
Korzenie życia ludzi i natury łączą się tworząc zamknięty obieg materii. Stanowią przykład na to, że człowiek jest immanentną częścią przyrody do której kiedyś powróci.
